همانطور که هوش مصنوعی (AI) به تغییر شکل دادن جنبه‌های مختلف زندگی ما ادامه می‌دهد، تاثیر آن بر کودکان به موضوعی نگران کننده و البته جذاب تبدیل شده است.

کارشناسان هشدار می‌دهند که تعامل واقعی چت‌بات‌ها و محصولات هوش مصنوعی ممکن است باعث شود کودکان با این فناوری‌، پیوندهای عاطفی ایجاد کنند و به طور بالقوه روابط انسانی را تحت الشعاع قرار داده و مانع رشد مهارت‌های اجتماعی شود.

در حالی که هوش مصنوعی امکانات هیجان انگیزی را در آموزش و سرگرمی ارائه می‌دهد، پتانسیل آن برای شبیه‌سازی روابط از طریق صمیمیت مصنوعی سوالاتی را در مورد اثرات بلندمدت آن بر ذهن جوانان ایجاد می‌کند.

روانشناسان توانایی چت‌بات‌ها و محصولات هوش مصنوعی را برای ارائه دقیقاً آنچه کودکان می‌خواهند، برجسته می‌کنند و باعث می‌شود که آنها پیوندهای عمیقی شبیه به اسباب‌بازی‌ها ایجاد کنند.

کودکان ممکن است برای حمایت عاطفی و مشارکت به هوش مصنوعی تکیه کنند و به طور بالقوه از روابط پیچیده انسانی غافل شوند. این نگرانی به محصولات نوظهور هوش مصنوعی که روابط را شبیه‌سازی می‌کنند، مانند دوستان هوش مصنوعی یا روابط عاطفی گسترش می‌یابد. همانطور که هوش مصنوعی به پیشرفت خود ادامه می‌دهد، پتانسیل صمیمیت واقعی‌تر، افزایش می‌یابد و نیاز به رویکردی متفکرانه برای ادغام آن در زندگی کودکان است.

در بخش آموزش، تعداد زیادی از شرکت‌های متمرکز بر هوش مصنوعی وجود دارد که تجربیات یادگیری شخصی‌سازی شده را ارائه می‌کنند. با این حال، کارشناسان تاکید می‌کنند که هوش مصنوعی باید مهارت‌های ضروری زندگی و تعاملات اجتماعی را به جای جایگزینی کامل آنها، تقویت کند. هوش مصنوعی در آموزش نویدبخش است، اما نباید به طور کامل جایگزین آن شود.

حمایت از سلامت روان مبتنی بر هوش مصنوعی می‌تواند کمک کننده باشد، اما روانشناسان هشدار می‌دهند که صرفاً به هوش مصنوعی برای حمایت عاطفی پیچیده اعتماد نکنید. روانشناسان معمولا مراقبت‌های ظریف و همدلانه‌ای را ارائه می‌دهند که برای شرایط خاص ضروری است. ظهور همراهان هوش مصنوعی می‌تواند نگرانی‌هایی را در مورد جایگزینی تعاملات انسانی با راه‌حل‌های مبتنی بر هوش مصنوعی ایجاد کند و به طور بالقوه احساس تنهایی و انزوا را تشدید کند.

منتقدان استدلال می‌کنند که شرکت‌های فناوری بر روی روان‌شناسی سرمایه‌گذاری می‌کنند و کاربران را از طریق پلتفرم‌ها و محصولات مبتنی بر هوش مصنوعی درگیر می‌کنند. این می‌تواند به طور نامتناسبی بر روی رشد کودکان تأثیر بگذارد. بنابراین، در نظر گرفتن پیامدهای اخلاقی استفاده از هوش مصنوعی در سیستم عامل‌های، شبکه‌های اجتماعی ضروری است. محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی می‌تواند بر ذهن و عزت نفس به ویژه در کودکان تأثیر بگذارد.

همانطور که ادغام هوش مصنوعی در ابزارهای مختلف رایج‌تر می‌شود، ایجاد تعادل و راهنمایی کودکان برای استفاده مسئولانه از این فناوری بسیار مهم است. والدین باید به جای تکیه بر هوش مصنوعی، فعالانه با فرزندان خود درگیر شوند، تا اطمینان حاصل شود که هوش مصنوعی رشد آنها را تکمیل و نه جایگزینی ارتباطات واقعی انسانی، می‌کند.

به طور کلی، تأثیر هوش مصنوعی بر کودکان سؤالات مهمی در مورد صمیمیت مصنوعی و پیامدهای آن برای رشد اجتماعی ایجاد می‌کند. با توانمندسازی کودکان برای هدایت مسئولانه در دنیای هوش مصنوعی و تقویت تعاملات انسانی معنادار، می‌توانیم آینده‌ای را ایجاد کنیم که در آن هوش مصنوعی به عنوان ابزاری ارزشمند بدون تحت‌الشعاع قرار دادن ماهیت روابط انسانی واقعی عمل کند.